Verbond met mens en dier: Donderdag 28 Desember

Gen 9:8-11: “…Ek rig my verbond met julle op en met julle nageslag na julle, en met al die lewende wesens wat by julle is: die voëls, die vee en al die wilde diere van die aarde by julle – al wat uit die ark uitgegaan het, naamlik al die diere van die aarde.”

Lees Gen 9:1-17 aandagtig. Hierdie stuk gaan nie net oor ‘n verbond met Noag, soos verkeerdelik in baie Bybel-hofies aangegee word nie, maar ‘n verbond met Noag en alle lewende wesens en die aarde.  Tot 6 keer lees jy dit in verse 8-17. ‘n Kragtige motivering om ernstig te wees met God se aarde en alle diere wat daarop is!

In Gen 9:1-11 word God se skeppingsverbond van Gen 1 met die mens en met die hele aarde op God se inisiatief herhaal, maar met ‘n paar belangrike aanpassings.  Die skeppingsverbond is deur Adam oortree (Hos 6:7), maar dit beteken nie dat God nou ook sy verbond met die aarde beëindig nie. God bly seën (Gen 9:1), soos Hy by die skepping ook geseën het (Gen 1:22,28; 2:3).  Die skeppingsopdrag om vrugbaar te wees en te vermeerder (Gen 1:28) word ook weer herhaal aan mens (Gen 9:1,7) en dier (Gen 8:17). 

Daar is egter belangrike verskille.  Waar in Gen 2:15 nog gepraat word oor die mens se rol in die bewerking en bewaring van die aarde, en waar daar nog gepraat word oor goeie verhoudings en vriendskap tussen mens en dier (Gen 2:19; 6:20), word hier gepraat van spanning tussen mens en dier (Gen 9:2).  Daar is skrik en vrees, sterk woorde wat laat dink aan oorlog, asook ‘n verwysing na die enorme mag van mense oor diere (Gen 9:2).  Sekere diere word nou ook ingesluit as voedsel vir die mens (Gen 9:3).

Gen 9 moet egter nie gelees word as die norm van hoe dinge nou behoort te gaan nie. Inteendeel, Gen 9 is eerder ‘n realistiese beskrywing van hoe die geweldadige verhoudings wat daar was tussen mense onderling en tussen mens en dier na die sondeval, ingeperk word.  God herhaal sy verbond met mens en dier en laat nie toe dat mense en diere sommer willens en wetens  mekaar dood maak nie.  Bloed, as teken van God se lewensasem, behoort aan die Here en moet daarom ook met groot respek bejeën word.

Hoe leef ons binne hierdie verbond? Beslis nie asof alle lewe aan ons behoort nie. Ons mag nou al weet dat Jesus Christus die skepping van alle boosheid verlos het en eendag hemel en aarde in volle harmonie sal bring. In Christus mag ons bly streef selfs verby die idealisme van Gen 1 in die vaste wete dat die hemel en aarde eendag in volle glorie herskep sal word.  

Die profete het al heengewys na so ‘n “ekotopia”. Daar kom ‘n “verbond van vrede” (Eseg 34:25) waar wilde diere nie meer mense sal opeet nie (Eseg 34:28).  Mens en dier word versoen onder die regering van Jesus Christus (Jes 11:6-9).  

As ons weet dat daar so ‘n toekoms vir die mens en dier wag, hoekom nie nou al in ons lewens iets daarvan begin wys nie?  Begin vandag deur nie weg te stap van al die veragtelike marteling en geweld wat mense aan diere toedoen nie.

Sing: Ps 104.

Refleksie: Om barmhartigheid te bewys is in die gees van God se ewige verbond met die aarde. Hoe kan jy self ook meer barmhartig met die aarde en met diere lewe?